Het terrein lag er oneffen en chaotisch bij, en dat ondanks mijn eigen pogingen om het helemaal klaar te maken voor ons bouwavontuur.
Als allereerste komt de grondwerken met een grote kraan om het terrein af te graven en het weer effen te trekken. Het resultaat is een hele vooruitgang, de stukken en brokken zijn afgevoerd en het ziet er al veel beter uit. De grondwerkers zijn echt wel stuk voor stuk vakmannen die hun kraan tot op de millimeter kunnen manoeuvreren. Klasse!
Daarna moeten de funderingen gegraven worden. Normaal gezien moet je graven tot je op vaste grond komt, maar bij ons hadden we op 2 meter diepte nog geen vaste grond gevonden. Daardoor moesten we het plan aanpassen. De funderingen die we gegraven hebben zouden enkel dienst doen om de betonplaat vorstvrij te houden. De betonplaat zelf werd 25 cm dik (ipv 15 cm). Hierdoor hebben we een stevige plaat die bij grondbewegingen niet kan breken en gewoon mee zal bewegen.
Na de funderingen volgen de afvoer van het toilet en de gootsteen. Ondertussen zijn de regenput en de septische put ook reeds geplaatst. Het begint wat vorm te krijgen.
Na het plaatsen van de aardingslus en nog enkele andere buizen (darm voor regenput en doorvoerdarm voor de elektriciteit in de tuin), kunnen we beginnen met het plaatsen van de stalen netten. Deze geven de beton de stevigheid om bij elkaar te blijven. De uitzettingscoefficient van beton en staal is ongeveer hetzelfde, daardoor werken deze 2 zo goed samen.
Na het plaatsen van de bekisting zijn we klaar om de beton te gieten.
De mannen van het stortbeton zijn goed op tijd. Omdat we vrezen dat de betonmixer zich zal vastrijden op ons terrein hebben we een betonpomp laten komen. Hierdoor kan men vanop 30 meter afstand de beton gieten. Het is een impressionant pompje...
Het resultaat is een heel mooie en gladde betonplaat. Het is mijlenver weg van de verwoesting van in het begin. Het opbouwen kan beginnen.
